Τις τελευταίες μέρες όλοι μου λένε ότι γίνομαι πολύ συχνά όπως στη ζωγραφιά από πάνω! Με το παραμικρό κοκκινίζω (για την ακρίβεια "είμαι σαν πατζάρι"!) και έχω καρφιτσωμένο ένα τεράαααααστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου!!

Μ' αρέσει!!!!!!

Love is blind

Πώς λοιπόν, είπε ο Κύρος, αν ο έρωτας υπάρχει με τη θέλησή μας δεν μπορεί να σταματάει όταν το θέλει κάποιος; Αλλά εγώ, είπε, έχω δει και ανθρώπους να κλαίνε από λύπη εξαιτίας του έρωτα και ανθρώπους να είναι υποδουλωμένοι σε όσους ερωτεύονται αν και θεωρούσαν την υποδούλωση μεγάλο κακό πριν να ερωτευθούν, και να δίνουν πολλά για τα οποία δεν είναι ό, τι καλύτερο γι’ αυτούς να στερηθούν, και να εύχονται ν’ απαλλαγούν όπως ακριβώς από κάποια άλλη αρρώστια, και βέβαια να μη μπορούν ν’ απαλλαγούν, αλλά να είναι δεμένοι από κάποια πιο δυνατή ανάγκη από το αν δένονταν με σίδερα. Σε όσους αγαπούν λοιπόν παρέχουν τον εαυτό τους και μάταια υπηρετούν· και βέβαια δεν προσπαθούν να ξεφύγουν αν και είναι δυστυχισμένοι γι’ αυτά, αλλά και προσέχουν μήπως οι αγαπημένοι τους φύγουν.

(Ξενοφών, Κύρου Παιδεία, Ε, 1, 12)