Monday, 11 June 2007
Θέλω να μάθω Γερμανικά μόνο και μόνο για να διαβάζω τον αγαπημένο μου Πάτρικ Ζίσκιντ στο πρωτότυπο... Θέλω να γνωρίσω κάποιον που μαζί θα πηγαίνουμε τη μια μέρα στο λούνα παρκ και θ'ανεβαίνουμε σε όλα τα παιχνίδια, θα τρώμε μαλλί της γριάς και θα γελάμε σαν παιδιά και την άλλη στην όπερα, ντυμένοι επίσημα!... Θέλω να κάνω μπάνιο στη θάλασσα ελεύθερη... Θέλω να γίνω φίλη με κωφάλαλους και να μιλάμε στη γλώσσα τους... Θέλω να πάω για ψάρεμα το χάραμα αλλά με πετονιά, όχι καλάμι... Θέλω να μην υποφέρω τόσο όταν είναι δυστυχισμένοι οι φίλοι μου -έχουν δικαίωμα στα λάθη... Θέλω να κάνω συστηματικά ανακύκλωση, να καταργήσω το κινητό, να βάψω τα μαλλιά μου κόκκινα και να πω στους ανθρώπους να με φωνάζουν με το δεύτερό μου όνομα, αλλά όλα αυτά όταν μετακομίσω σε άλλη πόλη... Θέλω να έχω χρόνο και διάθεση να βλέπω ξένα κανάλια, ταινίες χωρίς υπότιτλους, έργα στο σινεμά που δε βλέπει κανείς... Θέλω να μιλήσω μια φορά έστω με τη ξαδέρφη μου για να δω αν μοιάζουμε και σε άλλα πράγματα πέρα από την εμφάνιση, αν δεν είμαι το "αντίγραφό" της... Θέλω να συνεχίσω τη γιόγκα για να κρατάω τη πλάτη μου ίσια ακόμα κι όταν βουρτσίζω τα δόντια μου... Θέλω να μην υπάρχουν μαθήματα στη σχολή μου όπως "Πραγματικότητα και χίμαιρα: η ολισθηρότητα της αλήθειας στην αναγεννησιακή λογοτενία"... Θέλω να ακούσω ένα κοντραμπάσο να παίζει σόλο... Θέλω να με φιλοξενήσει κάποιος σ' ένα τροχόσπιτο και να ακούω τη νύχτα μια κουκουβάγια και τα τζιτζίκια...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Χθες το βράδυ, (ή μάλλον σήμερα το πρωί), την ώρα που σκεφτόμουν κάτι παρόμοιο (για έρωτες, χρόνο για μένα, βιβλία, γλώσσες, εξοχές κλπ), κι ενώ γύρω μου οι άνθρωποι μιλούσαν, γελούσαν, κάπνιζαν, έπιναν, λικνίζονταν στο ρυθμό της μουσικής, από το σκεφτικό -κι ίσως λίγο πικρό- βλέμμα που είχα, μια φίλη μου κατάλαβε και με ρώτησε τι έχω.
Αλλά εγώ δεν είχα το θάρρος/ειλικρίνεια να της πω αυτά που σκεφτόμουν... Αυτή όμως και πάλι κατάλαβε και μου είπε:
"Τα πράγματα που τα θέλεις αληθινά, πραγματικά, με όλη τη δύναμη της καρδιάς και του μυαλού σου, τα έχεις ήδη". Σκέφτεσαι πολύ... Μη σκέφτεσαι, πράξε...
"Τα πράγματα που τα θέλεις αληθινά, πραγματικά, με όλη τη δύναμη της καρδιάς και του μυαλού σου, τα έχεις ήδη".
Δε συμφωνώ, αλλά όχι λόγω αχαριστίας. Απλά ίσως είναι νωρίς για μερικά πράγματα...
Εξάλλου, όλοι δεν έχουμε μόνιμα μια wishlist στο κεφάλι μας;
Ο Ν. Σκαλκώττας είχε γράψει ένα κονσέρτο για κοντραμπάσσο
:-)
Η επιθυμία μου ν'ακούσω σόλο κοντραμπάσο γεννήθηκε αφού διάβασα το "Κοντραμπάσο" του Ζίσκιντ πρόσφατα. Εκεί λέει ότι αυτό δεν είναι όργανο για σόλο, ακούγεται απαίσια. Γι'αυτό θέλει πολλή τέχνη από το συνθέτη να φτιάξει κάτι όμορφο για κοντραμπάσο.. Αν το βρω θα το ακούσω αυτό που προτείνεις... Merci ντροπαλέ ;-)
Post a Comment