Στο ακίνητο κουτί
κάθησα κάτω μη τρομάξω
από τη σκοτεινιά
*
Έκλεισα τα γόνατα
στα μπράτσα μου
και προσπάθησα
να με αγκαλιάσω ολόκληρη
*
Μυρωδιές που δε θύμιζαν τίποτα
μηχανισμών και καλωδίων
λάδια και βρώμα
γόπες στον πάτο και σκουπίδια
χαρτιά τρόφιμα
*
Ένα βουητό
μες στο κεφάλι μου
μες στο κουτί
για πάντα
ατελείωτο
5 comments:
Βρες το κατάλληλο καλώδιο και κόψ` το!!!
Καλά κλείστηκες στο ασανσέρ και καθόσουν και αγκαλιαζόσουν;Πάς καλά;Τσίριξε να σε βγάλουν έξω!!!LOL!Την κουλησπέρα μου!
Αμάν βρε παιδιά!... Είπα κι εγώ να γράψω ένα ποίημα σοβαρό, αμέσως να με πάρετε στην πλάκα! Σας έχω καλομάθει με τα γελοία posts μου φαίνεται!.... ;ΡΡΡ
ΥΓ: Δεν ξέρω να επισκευάζω ασανσέρ (mmj where RU?) ούτε δυνατά λαρύγγια έχω, οπότε ποιος θα με άκουγε και να τσίριζα;
Επεκτείνοντας τους στίχους, θα έλεγα ότι το μυαλό είναι κι αυτό ένα ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει, είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα του, πρέπει να μάθουμε να το χειριζόμαστε, να πατάμε πότε-πότε το κουμπί του κινδύνου, να μην φορτώνουμε υπέρβαρο, κλπ...
Παραλλαγή PARANOID
Finished with my man
'Cause he couldn't help me with my mind
People think I'm insane
Because I am frowning all the time
All day long I think of things
But nothing seems to satisfy
Think I'll lose my mind
If I don't find something to pacify
Can you help me
Occupy my brain?
Oh yeah
I need someone to show me
The things in life that I can't find
I can't see the things that make true happiness
I must be blind
Make a joke and I will sigh
And you will laugh and I will cry
Happiness I cannot feel
And love to me is so unreal
And so as you hear these words
Telling you now of my state
I tell you to enjoy life
I wish I could but it's too late
Post a Comment