Κάθομαι να γράψω μια εργασία και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ από τον ήχο των αεροπλάνων που περνούν πέρα δώθε πάνω απ' το κεφάλι μας - το σπίτι κοντά στο κύμα που σκάει. Πηγαινοέρχονται προσπαθώντας να σβήσουν ότι μπορούν. Χαίρομαι που τα ακούω, ευτυχώς που υπάρχουν έστω αυτά...
Δεν είναι όμως μόνο ο ήχος τους τη στιγμή που περνούν που με αποσπά, αλλά και οι σκέψεις, οι φρικτοί συνειρμοί που κάνω αμέσως μετά και ξεφεύγω από το θέμα της εργασίας...
Η καρδιά μου χτυπά και με βαραίνει η αναπνοή μου.
Αρκετά ανέμελη και στην κοσμάρα μου στις διακοπές. Τώρα νιώθω το βάρος, το ΒΑΡΟΣ των ενοχών, των ευθυνών, δικών μου και των άλλων. Και πλησιάζουν οι πρώτες μου εκλογές...
***
(άλλο ένα αεροπλάνο πετά με τη κοιλιά του να κοιτά -υποτιμητικά- τη ταράτσα μου)
25 comments:
Δε πρόλαβα να γράψω το post, βγαίνω στο μπαλκόνι και πατάω ένα ΧΑΛΙ από στάχτες! Πήρα τηλέφωνο μια φίλη μου Μανιάτισσα και δε τη βρήκα πουθενά. Τρόμαξα, πήρα και τη Ζωγραφιώτισσα, χαμός λέει - ΧΙΟΝΙΖΕΙ εκεί! Έχει φοβηθεί...
Εντέλλει έμαθα ότι η Μανιάτισσα είναι στο δρόμο του γυισμού για τη πρωτεύουσα. Το σπίτι της εκεί παρά τρίχα γλίτωσε.
Νιώθω λες κι έχουμε πόλεμο!!
Ακόμα κι εδώ, *δυο βήματα απ' τη θάλασσα*, ο ουρανός δεν είναι ηλιόλουστος - αν και έχει φως, φαίνονται περισσότερο καλυμμένες οι αχτίνες με αιωρούμενη σκόνη ανακατεμμένη. Είμαι κολλητά με την εμπόλεμη ζώνη τελικά.
Υπομονή...
τι άλλο να πω. υπομονή.
Θλίψη,οργή,πόνος.. Γιατί?
"μοιαζουν οι ήχοι της φύσης, σα μία μάνα που κλαίει, πλέει
η ελπίδα σε οργισμένο ωκεανό, αντιμέτωπος ξανά με τα σημεία των καιρών..."
Σκατά... Να φανταστείς, ακόμα και για τους κατοίκους της γκριζούπολης, που όλο το χρόνο αναπνέουν καυσαέριο, έβγαλε ανακοινωθέν το Υπουργείο Υγείας, για το τι πρέπει να προσέχουν...
Καλά να πάθουμε.
Καλησπέρα και welcome back! Κι εγώ στην ίδια ακριβώς ψυχολογική κατάσταση... Κάθε φορά που ακούω αεροπλάνο ανατριχιάζω καθώς μου έρχονται κατά νου εικόνες φρίκης. Ας οπλιστούμε με κουράγιο και δύναμη ενάντια σ'αυτόν τον εφιάλτη...
Ahhh my black tulip, αδερφούλα, let us not cry any more....
Κι από δω μια απ τα ίδια...παραθαλάσσια περιοχή,κυκλωμένη από φωτιές,ό ουρανός μεσ στις στάχτες,και τα αεροπλάνα να γεμίζουν για να σώσουν ότι μπορούν...! Θλίψη&οργή&φόβος&αγωνία
Kαλά χτές δεν μπορείς να φανταστείς πως ήμουν!Βγαίνω εξω επεφταν απο τον ουρανό στάχτες,κοιτάω τον ήλιο τον βλέπω κόκκινο,πέρνω τηλέφωνο μια φίλη,μου λέει πως οι φλώγες είναι δίπλα στο σπίτι της!Μπαίνω μέσα και ακούω στις ειδήσεις οτι είναι 50+ οι νεκροί!Τι λυπηρό!
Δεν είναι δυαντόν αυτό που συμβαίνει..απο χθές νιώθω μια παγομάρα και θλίψη..δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό..δεν είναι δυνατόν αυτό είναι απλά μια τραγωδία...
Δε μπορώ να χαρώ τίποτα. Ούτε για βόλτα δε θέλω να πάω. Ψυχοπλάκωμα! Κάποιος μας έχει φτύσει.
Προσπαθώ να κάνω χιούμορ -όχι black, είπαμε, δεν είμαι κάφρος!- αλλά κι αυτό στραβό μου βγαίνει... :((
Αχ τι να πω κι εγω που 3 μερες τωρα αντικρυζω εναν ουρανο που μοιζει με της Αποκαλυψης και που η φωτια σημερα εφτασε ενα χλμ απο το σπιτι μου! Αν ειναι δυνατον και μενω διπλα στη θαλασσα οχι σε κανα βουνο!
Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.
ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.
Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.
Διαδώστε το.
Να πάμε φτυαράτσι μου, αλλά φτάνει μόνο αυτό; Να θρηνήσουμε ομαδικά έξω απ'τη Βουλή..; Εκείνοι γελάνε. Θα κάνουμε και καμιά συναυλία να μαζέψουμε κανα φράγκο κι αυτοί θα συνεχίσουν να γελάνε, θα λένε ότι εντάξει, ΞΕΣΠΑΣΑΝΕ το θυμό και τη λύπη τους, πάμε γι'άλλα. Δε θα γίνει τίποτα έτσι....
στις οποιες εκλογές ξερουμε όλοι τι θα κανουμε. ε? σωστααααα. τους ιδιους και παλι.
σκέψου καλά τι θα ψηφίσεις. Όπως πρέπει να κάνουμε όλοι μας...
Αααχ. Κλαψ! Σνιφ. Λυγμ!...
Απελπισία είναι.
Ή ειρωνεία;
Ή και τα δύο;
στον φάκελο που θα πετάξεις στην κάλπη, ρίξε μόνο λίγη στάχτη
τίποτε άλλο
δώσε και εσύ το μήνυμά σου
Τις πρώτες σου εκλογές -και όλες τις επόμενες- κάντες να αξίζουν. Κι άλλα πολλά... Μόνο να προσπαθούμε γίνεται, τίποτε άλλο...
http://egggod.blogspot.com/2007/08/blog-post_26.html
Οι πρώτες εκλογές (και όλες οι επόμενες) είναι κατάλληλλες γιά περισυλλογή και ευθύνη.
Όλα τα στραβά ή τα καλά ξεκινούν απο αυτό που εσύ θα κάνεις για πρώτη φορά. Ελπίζω να σε φωτίσει ο θεός να κάνεις το σωστό.
Δυστυχώς εγώ δεν θα μπορούσα να σου υποδείξω ποιό είναι το σωστό. Καθώς πολύ φοβούμαι πως σε αυτήν την ιστορία δεν υπάρχει σωστό. Όλες οι επιλογές οδηγούν σε λάθος δρόμο. Όποιον και να αποφασίσουμε να μας κυβερνήσει το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
Ένα Κράτος διαλυμένο, γκρίνια για τις κλεψιές και πολίτες χωρίς καμιά κοινωνική προσφορά. Μιζέρια !
Πλέον θεωρώ οτι δεν αλλάζουμε με τίποτα. Ότι και να γίνει είναι απλά επανάληψη της ιστορίας με άλλους πρωταγωνιστές. Βλέπεις το σενάριο δεν αλλάζει ποτέ.
Είμαι που είμαι απαισιόδοξη, μη με ρίχνετε κι άλλο!!!! Αυτό που λέτε όμως πρέπει να γίνει, να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε κ μετά να ελπίζουμε δε θα πάει στο βρόντο.
Κάπως μοιρολατρικό μου ακούγεται γμτ, γιατί;;;
:(
γιατί γλυκειά μου αυτοί που αξίζουν να τους ψηφίσεις δεν έχουν το μικρόβιο του αρχηγού
Post a Comment