Saturday 28 July 2007

Ένα μεσημέρι του Ιούλη


Ένα μεσημέρι του Ιούλη
μες στα μάτια ενός ζευγαριού
είδα κάτι που είχε ξεφύγει
απ' τους νόμους του κοπαδιού
Δεν είχανε στο βλέμμα το ύφος αυτό
το κυνηγημένο ή το αρπαχτικό
Κι αναρωτιέμαι συχνά αν στ' αλήθεια το ξέραν κι οι δυο
ότι την ίδια στιγμή απ' τα δίχτυα του κόσμου είχαν βγει...
Έμοιαζε θαρρείς με ζαρκάδι
μες στο φόρεμά της το γκρι
κι εκείνος λίγα στάχυα πιο πέρα
τυφλωμένος σαν προσευχή
Μίλαγαν μια άγνωστη γλώσσα καθώς
τα λόγια δεν είχαν πια βάρος στο φως
Κι αναρωτιέμαι συχνά αν στ' αλήθεια το ξέραν κι οι δυο
ότι την ίδια στιγμή απ' τα δίχτυα του κόσμου είχαν βγει...
Το ίδιο βράδυ σ' ένα ξωκκλήσι
που έσπειρε στα βράχυα ο νοτιάς
Αυτά που προσκυνάς κατά τύχη
και που μόλις βγεις τα ξεχνάς
Τους είδα να τυλίγονται σ' ένα φιλί
ώσπου τους πήρε μια σιωπή αλμυρή
Κι αναρωτιέμαι συχνά αν στ' αλήθεια το ξέραν κι οι δυο
ότι την ίδια στιγμή απ' τα δίχτυα του κόσμου είχαν βγει.....
(Χ.Θηβαίος)

3 comments:

Caesar said...

Iδανικό !
Είσαι σε καλό δρόμο ;))

Anonymous said...

Tελειο κομματι!!Δεν ηξερα οτι ακους Θηβαιο,μικρη κοκκινοσκουφιτσα!!Μολις ανεβηκες κι αλλο στην εκτιμηση μου!!

nakupenda said...

Δυστυχώς δε μπορώ να το βρω να το ανεβάσω και με νότες.... :(

Το ακούω *κάθε μέρα* αυτό το μήνα, έχει μεινει μέσα μου και το κουβαλάω παντού!!